Τα σταφύλια είναι ευαίσθητα σε μυκητιακές ασθένειες (π.χ. Botrytis cinerea (γκρίζα μούχλα), Plasmopara viticola (περονόσπορος), Uncinula necator (ωίδιο), Elsinoë ampelina (ανθράκξξωση) και Guignardia bidwellii (μαύρη σήψη) παράγουν μυκοτοξίνες (π.χ. ωχρατοξίνες που παράγονται από μυκοτοξιγενείς μύκητες όπως Aspergillus carbonarius).
Μπορείτε να βρείτε περισσότερα για τις ασθένειες των σταφυλιών και τη διαχείρισή τους στο παρακάτω βίντεο:
Θα μπορούσατε να βρείτε πώς αναπτύσσεται στο αμπέλι περονόσπορος στο παρακάτω βίντεο:
Θα μπορούσατε να βρείτε σχετικά με τη διαχείριση του ωιδίου στο αμπέλι στο παρακάτω βίντεο:
Θα μπορούσατε να διαβάσετε περισσότερα για τις μυκοτοξίνες στο κρασί εδώ: https://www.researchgate.net/publication/227820737_Occurrence_of_ochratoxin_A_in_Greek_wines
Μπορείτε να διαβάσετε τη δήλωση της EFSA σχετικά με την τοξικότητα της ωχρατοξίνης A (OTA) εδώ: https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/1626
Οι παραγωγοί σταφυλιών εφαρμόζουν μυκητοκτόνα (συνήθως χημικής προέλευσης) σε αμπελώνες προκειμένου να προστατεύσουν τα αμπέλια και τα σταφύλια από μυκητιασικές ασθένειες και τις επιπτώσεις τους στην παραγωγικότητα και την ποιότητα.
Σύμφωνα με πρόσφατα ευρήματα, η νέα γενιά μυκητοκτόνων μπορεί να μεταφερθεί σε γλεύκη και κρασιά, λόγω των φυσικοχημικών χαρακτηριστικών τους (Esteve-Turrillas et al., 2016).
ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΥΚΗΤΟΚΤΟΝΩΝ
Η χημική προστασία των φυτών είναι η χρήση ευρέος φάσματος χημικών ουσιών με σκοπό τη θανάτωση, παρεμπόδιση ή απλή επιβράδυνση της ανάπτυξης των φυτοπαθογόνων. Τα σκευάσματα φυτοφαρμάκων είναι οικονομικά, αποτελεσματικά και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι η μόνη ικανοποιητική μέθοδος ελέγχου.
Τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση ασθενειών φυτών που προκαλούνται από μύκητες ονομάζονται μυκητοκτόνα. Αν και ο όρος ετυμολογικά σημαίνει ότι το φυτοφάρμακο σκοτώνει τον μύκητα, χρησιμοποιείται επίσης στην περίπτωση χημικών ουσιών που απλά εμποδίζουν ή επιβραδύνουν την ανάπτυξη μυκήτων.
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΜΥΚΗΤΟΚΤΟΝΩΝ
Διακρίνονται σε προστατευτικά (ή σε μυκητοκτόνα επαφής), τα οποία προστατεύουν μόνο το μέρος του φυτού στο οποίο έχουν εναποτεθεί και τα διασυστηματικά, τα οποία λαμβάνονται από το φυτό και μετακινούνται στο σώμα του φυτού.
Τι είναι “υπόλειμμα”;
Τα ίχνη που αφήνουν τα φυτοφάρμακα στα επεξεργασμένα προϊόντα ονομάζονται “υπολείμματα” (https://ec.europa.eu/food/plant/pesticides/max_residue_levels_en)
Βιβλιογραφικές αναφορές
Cabras, P., & Conte, E. (2001). Pesticide residues in grapes and wine in Italy. Food Additives & Contaminants, 18(10), 880–885.
Esteve-Turrillas, F. A., Agulló, C., Abad-Somovilla, A., Mercader, J. V., & Abad-Fuentes, A. (2016). Fungicide multiresidue monitoring in international wines by immunoassays. Food chemistry, 196, 1279-1286.
https://ec.europa.eu/food/plant/pesticides/max_residue_levels_en