1 . Ονομασία πώλησης
Παρέχει στον πελάτη ορισμένες χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το προϊόν που βρίσκεται στη φιάλη. Δεν είναι το εμπορικό σήμα της εταιρείας.
- Για τους οίνους χωρίς ονομασία προέλευσης (κοινούς και ποικιλιακούς), ο όρος “κρασί” ακολουθείται από ένα επίθετο (π.χ. “κόκκινο” ή “λευκό”), ενώ για τους ποικιλιακούς πρέπει να αναφέρεται η ποικιλία (π.χ. Merlot, Sauvignon).
- Για τους οίνους με ονομασία προέλευσης, μαζί με τις ενδείξεις ΠΟΠ και ΠΓΕ, πρέπει να αναφέρεται η ονομασία και η ένδειξη του τόπου, όπως η ΠΟΠ Νάουσα ή η ΠΓΕ Δράμα.
- Οι ενδείξεις σχετικά με την ονομασία πρέπει να αναγράφονται στην ετικέτα, όπως δηλώνεται από το νόμο, με μέγεθος γραμματοσειράς τουλάχιστον διπλάσια από εκείνη που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της προέλευσης του εμφιαλωτή. Άλλες ενδείξεις (όπως Reserve, επιλεγμένος) δεν μπορούν να αναγραφούν με χαρακτήρες που είναι μεγαλύτεροι από αυτούς που χρησιμοποιούνται για την ονομασία.
2. Αναφορά στον Εμφιαλωτή
Δίνει στους πελάτες το όνομα του τελευταίου κρίκου στην αλυσίδα εφοδιασμού (οίνου) , έτσι ώστε σε περίπτωση προβλημάτων, να γνωρίζουν σε ποιον θα απευθυνθούν (στον εμφιαλωτή). Με τη σειρά του, αυτός θα πρέπει να απευθυνθεί στον παραγωγό ή υψηλότερα. Ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας εφοδιασμού είναι κατά βάση ο υπεύθυνος στα μάτια του πελάτη.
Οι πληροφορίες που αναγράφονται στην ετικέτα πρέπει να παρέχουν ενδείξεις σχετικά με τον εμφιαλωτή και το όνομα του παραγωγού. Γενικά:
Να αναφέρεται το όνομα στην πλήρη μορφή του ολογράφως (μπορούν να χρησιμοποιηθούν πιο συνοπτικοί τύποι, όμως θα πρέπει να προέρχονται από νόμο ή το σύνταγμα και πρέπει να αναφέρεται η “ονομασία” του μητρώου της εταιρείας στο ΥΠΑΑΤ). Επίσης, ο δήμος και η χώρα πρέπει να εμφανίζονται μαζί με τις λέξεις “Εμφιάλωση από” (“Επεξεργασία από ” εάν εμπλέκονται περισσότεροι άνθρωποι – “Επεξεργασμένο από” , “Κατασκευασμένο ως αφρώδης οίνος” από ……). Σε πολλές περιπτώσεις, ο εμφιαλωτής είναι ο ίδιος και παραγωγός, οπότε μπορούν να συμπεριληφθούν στην ετικέτα τα εξής:
- “εμφιαλωμένο από το αγρόκτημα ή τον αμπελοκαλλιεργητή… “
- “εμφιαλωμένο από την αρχική προέλευση του από… “
- “εμφιαλωμένο από την αρχική προέλευση του από τον κοινωνικό συνεταιρισμό ή ένωση παραγωγών … παρόμοιες δηλώσεις”
Σχετικά με τις διακρίσεις μεταξύ του εμφιαλωτή, εισαγωγέα-παραγωγού, πωλητή, ανατρέξτε στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία αριθ. 479/2008 και περαιτέρω νόμους.
Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ένας κωδικός ICQRF που ακολουθείται από το εμπορικό σήμα της ευρωπαϊκής χώρας παραγωγής.
3. Καταγωγή και προέλευση
- Η ένδειξη της προέλευσης του οίνου επιτρέπει τον προσδιορισμό της προέλευσης της πρώτης ύλης και του τόπου όπου έγινε η διαδικασία μεταποίησης.
- Γι ‘αυτόν τον λόγο πρέπει να αναφερθεί το όνομα της ευρωπαϊκής χώρας (π.χ. Γαλλία) όπου έγινε ή, σε περίπτωση που το κρασί προέρχεται από τη μεταποίηση σταφυλιών πραγματοποιήθηκε σε δύο διαφορετικές χώρες, πρέπει να αναφερθεί το όνομα του οίνου ως οίνος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ή παρόμοιους όρους), ως “μείγμα οίνων από διαφορετικές χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας”.
- Εάν το μείγμα έχει παραχθεί εκτός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, πρέπει να τον αναφερθεί ως οίνος που προέρχεται από χώρες που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
4. Ονομαστικός όγκος της φιάλης
- Δηλώνει τη χωρητικότητα της φιάλης η οποία μπορεί να γεμίσει με κρασί. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαφορετικές μονάδες μέτρησης όπως ml, cl, αναγραφόμενες με τη σωστή επιστημονική μορφή (0,75 l, 75 cl o 750 ml).
- Η χρήση του συμβόλου ” e” κοντά στην αναγραφή του όγκου γίνεται με σκοπό να δηλωθεί μια εκτίμηση, όμως πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να δηλωθεί η ανοχή του μέγιστου όγκου (που μπορεί να χαθεί με διαπνοή ..) 3% για τους όγκους υψηλότερους από 15 ml για όγκους 750 και 1000 ml, και 1,5% για όγκους μεγαλύτερους του 1L.
Οι χαρακτήρες για ογκομετρικούς προσδιορισμούς πρέπει να αναφέρονται ως εξής:
– 3 mm (φιάλες με όγκο μεταξύ 20 και 100 cl)
– 5 mm (φιάλες χωρητικότητας άνω των> 100 cl)
– 2 mm (φιάλες χωρητικότητας μεταξύ o και <20 cl)
5. Πραγματικός αλκοολομετρικός τίτλος
Είναι το ποσοστό της πραγματικής ποσότητας αλκοόλης του κρασιού, που δεν πρέπει να συγχέεται με τον συνολικό αλκοολομετρικό τίτλο, ο οποίος τον συμπεριλαμβάνει μαζί με τον δυνητικό τίτλο. Δεν είναι υποχρεωτικό να αναφέρεται αυτό το τελευταίο δεδομένο.
- Μπορεί να επισημανθεί με μονάδες ή ποσοστά.
- Η τιμή του αλκοομετρικού τίτλου ακολουθείται από το σύμβολο % vol και μπορεί να προηγείται από τους όρους πραγματικός αλκοολικός τίτλος ή πραγματική αλκοόλη ή από τη συντομογραφία alc, συνήθως χρησιμοποιείται το vol, για παράδειγμα 12,5% vol.
- Η αναλυτική ανοχή σε σχέση με την τιμή στην ετικέτα μπορεί να είναι: 0,5% vol περισσότερο ή λιγότερο (0,8% για τους οίνους ΠΟΠ και ΠΓΕ που διατηρούνται στη φιάλη για περισσότερο από 3 έτη ή για ορισμένους ειδικούς οίνους).
Οι χαρακτήρες με τους οποίους είναι αναγραφόμενα έχουν ένα ελάχιστο ύψος:
– 3 mm (φιάλες με όγκο ανάμεσα σε 20 και 100 cl)
– 5 mm (φιάλες χωρητικότητας> 100 cl)
– 2 mm (φιάλες χωρητικότητας = ή <20 cl)
6. Παρτίδα εμφιάλωσης
Η παρτίδα εμφιάλωσης επιτρέπει την αναφορά στην ακριβή ημέρα εμφιαλώσεως του κρασιού. Η ένδειξη της παρτίδας πρέπει να είναι μοναδική και να επιτρέπει να ανατρέξουμε στην καθορισμένη ημερομηνία. Ο πλέον χρησιμοποιούμενος τρόπος για να υποδειχθεί η παρτίδα είναι ένα κεφάλαιο L που ακολουθείται από ένα προοδευτικό αριθμό από το 1 έως το 365, ο οποίος δείχνει την ημέρα του έτους (εάν έγινε στις 29 Φεβρουαρίου τότε κατ’ εξαίρεση είναι το 366) με δίπλα του το παράδειγμα του έτους (έτσι L .100 / 19 δείχνει την εκατοστή ημέρα του έτους 2019).
7. Ενδείξεις για αλλεργιογόνους παράγοντες
Τα αλλεργιογόνα είναι εκείνες οι ουσίες που πιθανόν να βρεθούν στο κρασί και που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις σε ορισμένα ευαίσθητα άτομα. Τα αλλεργιογόνα που πρέπει να αναγράφονται στο κρασί είναι θειώδη άλατα, η παρουσία αυγού ή γάλακτος σε περίπτωση που υπάρχουν κίνδυνοι επιμόλυνσης ή παρουσία τους.
Συνήθως πρέπει να γράφεται: “περιέχει θειώδη” ή “διοξείδιο του θείου” όταν η τιμή που προκύπτει από την ανάλυση είναι μεγαλύτερη από 10 mg / l.
Εάν η τιμή είναι μικρότερη από 10 mg / l ή δεν έχει προστεθεί ή δεν μπορεί να ανιχνευθεί επειδή η τιμή είναι χαμηλή (κάτω από 10 mg / l) μπορεί να γραφεί: “χωρίς πρόσθετα θειώδη άλατα”.
Δεν υπάρχει καμία υποχρέωση να αναγράφεται η ποσότητα στην ετικέτα (ωστόσο, είναι απαραίτητο τα όρια να είναι σε κάθε περίπτωση χαμηλότερα από αυτά που επιτρέπονται από το νόμο).
Συνοψίζοντας, η πιθανή παρουσία τους δηλώνεται μπροστά από τη λέξη “περιέχει”:
- «θειώδη» ή «διοξείδιο του θείου» εάν η περιεκτικότητα σε θειώδη είναι μεγαλύτερη από 10 mg / l
- «αυγό», «πρωτεΐνη αυγού», «παράγωγα αυγών», «λυσοζύμη αυγού» ή «αυγοαλβουμίνη»
- «γάλα», «παράγωγα γάλακτος», «καζεΐνη γάλακτος» ή «πρωτεΐνη γάλακτος»
Για το κρασί που κυκλοφορεί σε μια από τις χώρες της ΕΕ είναι απαραίτητο να μεταφραστεί η ένδειξη των αλλεργιογόνων στη γλώσσα της αντίστοιχης χώρας της ΕΕ, για παράδειγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο:
- Contains «sulphites», «sulfites», «sulphur dioxide» o «sulfur dioxide»
- Contains «egg», «egg protein», «egg product», «egg lysozyme» o «egg albumin»
- Contains «milk», «milk products», «milk casein» o «milk protein»
Ως εναλλακτική λύση για την πλήρη ένδειξη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα από τα εικονογράμματα που θεσπίστηκαν από την ΕΕ και να δημοσιεύθηκαν στο Παράρτημα Χ του Κανονισμού 607/2009, όπως τροποποιήθηκε από τον Καν. 579/2012.
8. Περιεκτικότητα σε σάκχαρα (μόνο για τους αφρώδεις οίνους)
Η περιεκτικότητα σε ζάχαρη υποδηλώνει την ποσότητα των αζύμωτων σακχάρων που υπάρχουν στους οίνους.
Ειδικά για τους αφρώδεις οίνους χρησιμοποιούνται οι ακόλουθοι όροι:
– «brut nature » ή «pas dosè», εάν το περιεχόμενο είναι <3 g / l
– «extra brut» εάν το περιεχόμενο είναι μεταξύ 0 και 6 g / l
– «brut» εάν περιέχει <12 g / l
– «εξαιρετικά ξηρό/extra dry» εάν περιέχει μεταξύ 12 και 17 g / l
– «ξηρό/dry», εάν περιέχει μεταξύ 17 και 32 g / l
– «ημίξηρος /demi-sec» εάν περιέχει μεταξύ 32 και 50 g / l
– «γλυκό/ sweet» εάν έχει περιεχόμενο > 50 g / l
Η αναλυτική ανοχή σε σχέση με την τιμή που αναγράφεται στην ετικέτα είναι μέγιστη στο μέτρο των ± 3 g / l περίπου.
